Maszyny ze skrzydłami wygiętymi w kształt litery "W" i typowym stałym podwoziem typu "pantofelek", spadające z wyciem syren niemal pionowo na bezbronnych żołnierzy piechoty, rozpaczliwie szukających schronienia – to Ju-87 Stuka (Sturzkampfflugzeug – bombowiec nurkujący), symbol nazistowskiej wojny błyskawicznej. Stukasy, doskonale skoordynowane z jednostkami naziemnymi, które zastąpiły konwencjonalną artylerią, która w przeciwnym razie nie byłaby w stanie nadążyć za nadciągającymi kolumnami „czołgów pancernych”, najechały Polskę, Danię i Norwegię, a także Francję, Jugosławię i Grecję. Dopiero podczas bitwy o Anglię, gdy Luftwaffe nie miała jeszcze miażdżącej przewagi w powietrzu, Spitfire'y i Hurricane'y ujawniły, że są one powolnymi i niezdarnymi „łatwymi do złapania kaczkami”. Mimo to Stukasy odegrały znaczącą rolę – przede wszystkim jako samoloty bojowe – przez resztę wojny na wszystkich polach bitew w Europie i Afryce Północnej; Przetestowano również wytrzymałość pokładów pancernych wykonanych ze stali witkowickiej, które służyły na lotniskowcach Royal Navy towarzyszących konwojom na Maltę...
Półskalowy model niemieckiego bombowca nurkującego o klasycznej konstrukcji wykonanej w całości z balsy, napędzany silnikiem dwusuwowym o pojemności 20 cm3, silnikiem czterosuwowym o pojemności 23-30 cm3, silnikiem benzynowym o pojemności 20 cm3 lub silnikiem elektrycznym klasy AXI 4130 dla pilotów średniozaawansowanych.
Kadłub wykonany jest z klasycznej balsy i lekkiej sklejki, z odpinaną laminowaną pokrywą silnika z charakterystycznym „podbródkiem”. Silnik spalinowy zamontowany jest na regulowanym plastikowym łożu, zakotwiczonym do grodzi silnika wykonanej ze sklejki, która stanowi część sztywnego, skrzynkowego „rdzenia” kadłuba. Jest tam również miejsce na zbiornik paliwa. W przypadku montażu silnika elektrycznego z tyłu, w zestawie znajduje się dodatkowa przegroda silnika z podkładkami. Kabina jest urządzona w stylu makiety; Górną część kadłuba można zdemontować, co umożliwia łatwy dostęp do elektroniki pokładowej. wkładanie baterii napędowych. Serwomechanizmy steru kierunku, wysokości i przepustnicy zamontowane są w przestrzeni nad skrzydłem. Sterowanie sterami odbywa się za pomocą linek kablowych z wytrzymałymi prętami stalowymi.
Dwuczęściowe skrzydło o półsymetrycznym profilu ma klasyczną konstrukcję z sztywną pokrywą skrzyni skrętnej. Połówki skrzydeł nasuwa się z boku na rurowy łącznik duraluminiowy i mocuje śrubami. Makiety lotek i klap typu „Junkers double wing” sterowane są niezależnie przez trzy pary serwomechanizmów z krótkimi prostymi prętami drutowymi. Powierzchnie ogonowe są wykonane klasycznie, w całości z balsy. Podwozie ze sterowaną ostrogą drucianą sprzężoną ze sterem kierunku ma resorowane nogi główne z formowanymi laminowanymi osłonami kół. Model pokryty jest matową folią do prasowania w kolorach kamuflażowych. Do sterowania modelem potrzebny będzie co najmniej siedmiokanałowy pakiet komputerowy umożliwiający niezależne sterowanie lotkami i klapami. Wystarczą serwomechanizmy dobrej jakości, standardowe o ciągu 3-5 kg.cm, natomiast do powierzchni usterzenia warto rozważyć zastosowanie mocniejszych serwomechanizmów o ciągu 5-7 kg.cm.
Zestaw zawiera:
Zbudowany i powlekany kadłub, natryskiwana osłona silnika z włókna szklanego, zbudowane i powlekane powierzchnie skrzydeł i usterzenia, resorowane podwozie, zestaw akcesoriów, koła i ilustrowane instrukcje
\r\n
